Marcel in Curacao

Curacao

WTC

30 november 2009 by Marcel Roes


World Trade Center, waar een vierdaagse "Christmas showcase" plaatsvond.


Sanikolas i su pietnan na WTC. Sint en zijn zwarte pieten in het WTC.


Oliebollen van Karel's Bakkerij ( http://deoliebolvancuracao.com/ )
Tien stuks voor tien gulden.

De buren in Sun Valley.

Filed under having 0 reacties  

Bek na Kòrsou

26 november 2009 by Marcel Roes

Bijna 15 maanden na het afscheid van Curacao kwam het moment van weerzien. Veel is hetzelfde gebleven, zoals hoort op een eiland waar wordt geleefd volgens het motto "poko poko" (doe rustig). De klamme warmte die de reiziger omhult zodra hij uit het vliegtuig stapt, de norse douaniers, de bewaker die constant Nederlanders verwijdert uit de rij bestemd voor "residents only", de tieners in supermarkten die boodschappen in slappe zakjes stoppen en hopen op een gulden fooi, de leguanen en hagedissen in bomen en struiken en soms schichtig op de drempel van het huis, en het eiland is ook nog steeds in trek bij kakkerlakken. Deze zaken prikkelen allicht niet meer zoals tijdens het eerste verblijf, en voelen inmiddels vertrouwd.
Ook op een zonnig eiland dat het kwik in thermometers laat oplopen, vinden echter onverkwikkelijke zaken plaats. Momenteel kunnen illegalen zich bij het stadion SDK melden voor een legale verblijfstatus. De zogeheten ongedocumenteerden krijgen deze status alleen als ze ze werk hebben en als hun werkgever verklaart garant voor hen te staan. Ook moeten ze voor 2006 op het eiland zijn gekomen. Elke ochtend, nog voor zonsopgang, proberen honderden mensen een gunstige plaats te bemachtigen om naar binnen te worden gelaten. De autoriteiten laten slechts een deel toe, en delen bonnen uit waarmee de ontvangers de volgende morgen toegang tot het stadion krijgen. Kortom, elke ochtend wordt geduwd, getrokken en ruzie gemaakt om vooraan in de rij te geraken. Senioren en vrouwen maken amper kans om gebruik te maken van het Brooks Tower Akkoord. Waarom is niet gekozen voor alfabetische toelating of iets dergelijks?

Curacao telt ruim 60 wijken, alhoewel de grenzen per wijk nergens officieel zijn vastgelegd. Op borden langs de weg wordt slechts een handjevol namen vermeld. Punda, Otrobanda, Brievengat, Santa Maria, Hato, Westpunt en Salina behoren tot de uitverkorenen. Wie zoekt naar pakweg Wanapa, Jongbloed of Sun Valley heeft pech.
In september 2009 is een navigatiesysteem voor Curacao gelanceerd, onder de naam Warawara. Dat lijkt een overbodige dienst voor een eiland met een oppervlakte van 444 vierkante kilometer, waar circa drie kwart van de bevolking woont in het oostelijke deel genaamd banda riba. En dat is exclusief Oostpunt, dat 10% van de gehele oppervlakte omvat en in handen is van Willy Maal. De familie Maal heeft fortuin gemaakt in de mijnindustrie.
Door de gebrekkige bebording kan Warawara voor nieuwelingen waardevol zijn. Ik reed op goed geluk, zonder hulpmiddelen, van Sun Valley naar Otrobanda en weer terug. Het kostte 50 minuten per richting, terwijl het minstens de helft sneller kan. Gelukkig zijn de abc-eilanden van elkaar gescheiden door water, anders was ik in Aruba beland. Helaas voor de makers van Warawara heeft Google dit jaar een kaart van Curacao ontworpen. Daardoor kan via een smartphone met gratis applicaties worden genavigeerd.




Analfabetisme per wijk.

Bord aan de voet van Sunset Heights, grenzend aan Sun Valley. De bestuurders houden zich keurig aan de limiet, althans als het wordt opgevat als mp/h.


Uitzicht vanaf Sunset Heights.



Ford Escort, te huur voor 45 gulden (18 euro) per dag.

Filed under having 0 reacties