Nu kennen ze in de VS ook Churandy, al zullen ze hem snel zijn vergeten en kan het de Amerikaanse sprinters Crawford en Dix waarschijnlijk ook weinig schelen hoe ze aan hun zilveren en bronzen medaille zijn gekomen.
Dinsdag 19 augustus 2008 was aanvankelijk de grootste feestdag in Curacao ooit, feestelijker dan "Dia di bandera", feestelijker dan Koninginnedag en feestelijker dan de dag dat Burger King een filiaal opende in Salina. Al voordat Churany zijn spikes aantrok voor de finale van de 200 meter, was het plan geopperd om een munt te slaan ter nagedachtenis van zijn prestaties. 's Avonds, nadat het noodlottige oordeel was geveld en Churandy de medaille moest afstaan die nog niet eens om zijn nek was gehangen, herhaalde TeleCuracao beelden van de reacties op de veroverde medaille. Uitzinnig schreeuwende schoolkinderen in blauwgele shirts, elkaar omhelzende politici, toeterende auto`s.
De sprinter reageerde laconiek op de perikelen en stelt dat hij een volgende keer gewoon weer harder zal rennen. Misschien speelt mee dat Churandy in de VS studeert, traint en daar ook een beurs geniet. De kranten houden zich echter niet gedeisd:


Via een online kettingbrief wordt een liedje verspreid waarin het Amerikaanse protest op de korrel wordt genomen. De titel "Churandy kore bai laga nan" betekent vrij vertaald "Churandy ren ze voorbij". De muzikale stijl is Tumba, en een kenmerk daarvan is de samenzang waarbij een koortje de woorden van de zanger herhaalt ("call and response"). Download het hier.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten