Curacao

Kura Hulanda omvat een spa en museum in Otrobanda en een hotel bij Westpunt. Een overnachting in het hotel is peperduur, en het artificiele strandje van het kuuroord is een tikje ridicuul op een eilandje met 50 baaien. Dat is als zand naar het strand dragen.
Het museum exposeert artifacten uit het tijdperk van de slavernij, zoals kaarten, maskers, gewaden en wapens.
Elke woensdagavond wordt een voorstelling opgevoerd met de naam 'Living history'. In drie kwartier worden de verhoudingen geschetst tussen slaaf en shon (meester). De acteur die de shon speelde is volgens mij een grote fan van John Cleese, want hij had divese gebaren en stemverheffingen gekopieerd.

Het museum bevindt zich enkele tientallen meters van de plaats in de St Annabaai waar de slaven drie eeuwen geleden arriveerden. De gids benadrukte dat aanvankelijk iedereen de pech kon hebben dat hij werd geknecht als slaaf. Wie geld had kocht een slaaf, wie geen geld had werd een slaaf. Geleidelijk vatte het idee post, dat kleurlingen geschikter waren als slaaf vanwege hun aangeboren fysieke kracht. Daardoor werd de slavenhandel een kwestie van blank versus zwart.
De slaven die vanuit Afrika naar Curacao werden getransporteerd hadden aanvankelijk geen vaardigheden. Op het eiland werden ze opgeleid tot meubelmaker, timmerman, kok, schoonmaker, landwerker etcetera, en vervolgens werden ze weer verkocht en verscheept.


Shon, slaaf, slavin en koper.

Metalen kooi bestemd om opstandige slaven te straffen.

Authentieke en ongewassen kostuums van de Ku Klux Klan, in de afdeling VS van het museum.