Curacao

Als ik door Brievengat of Willemstad wandel in Antilliaans gezelschap, dan laten chollers (bedelaars) mij met rust. Zodra ik alleen ben kruipen ze uit hun holen en gaten en gekraakte woningen om me te belagen. Zaterdag liep ik via de wijk Pietermaai naar Punda om een bezoek te brengen aan het Maritiem Museum. Een sjofel geklede man riep me vanaf een afstand, en alhoewel ik snel overstak en bijna door een busje werd overreden, bleef hij naar me roepen. Hij vroeg me waar ik woonde, hoe lang ik in Curacao ben en of het me bevalt, maar ik wist al dat hij niet bleef praten omdat ik nou zo interessant ben. Hij waarschuwde me om niet verkeerd af te slaan en in een ghetto te belanden. En na zijn poging om me bang te maken, bood hij heel slim aan om me naar het museum te begeleiden. Dat was geheel niet nodig, want ik wist het pand te vinden en de route wordt vermeld op de bordjes. Vlak voor de deur van het museum kwam de aap uit de mouw. Hij vroeg of ik een behoeftige kunstenaar wilde helpen, waarna ik vroeg waarmee hij zou zijn geholpen. Voor tien gulden zou hij, zo beloofde hij plechtig, een blikje verf kopen. Of misschien werden het zes blikjes bier.

Later die zaterdag werd ik op het Gomezplein te Punda staande gehouden door een netjes geklede man. Hij vroeg in welk hotel ik verblijf en herhaalde geestdriftig dat hij mij kende. Nadat ik zei dat ik niet in een hotel overnacht vroeg hij in welk resort ik woon, en daarna wilde hij weten waar ik dan wel uithang. Toen vond ik het tijd om een einde te maken aan het warrige gesprek.
Maandag werd ik, nadat ik in het Internetcafe Brievengat had gewerkt, door een oude, tengere Antilliaan achtervolgd. Hij vertelde een ontroerend verhaal over een zwangere zus en dat hij het ziekenhuis moest bellen, en dat ik ik het geld voor een belkaartje volgende week weer terug zou krijgen. Ik vroeg me niet af of ik het verhaal geloofde, maar gaf de man vijf gulden voor zijn vlekkeloze optreden.

Muurschildering op het Keukenplein te Punda.

Huis te Pietermaai.
Beschilderd huis te Pietermaai.

Bouwval te Pietermaai.Kanon in het Maritiem Museum te Scharloo.

Replica van de Koningin Emmabrug in het museum.

Hal van het Maritiem Museum.

Terwijl dit schip voorbij voer, verslikte ik me in een ijskoude Polar op het terras van het Iguana Cafe.
De Freewinds is namelijk het schip van de Scientology Church. Afgelopen april werd tijdens werkzaamheden ontdekt dat de lucht in het schip was vergeven van de asbest.

Kat van de manege.