Curacao

Zo beestje zo baasje! De poes was een paar dagen koest doordat ze voor pampus lag door de pretplant. Het baasje was een paar dagen koest doordat hij voor pampus lag door hyperventilatie.
Het begon met hoofdpijn, de hoofdpijn werd begeleid door een verlamd gevoel in de benen, dat duo breidde zich uit met griep, vervolgens werd alles overheerst door ijzige rillingen van top tot teen, en na enkele uren woelen en grienen in bed leek het over. Ik stond op, bezocht hofleverancier Bon Bini en schoof daarna aan bij mijn buren. Plots voelde ik het rommelen in mijn maag. Ik stond op om me naar het toilet te spoeden. Ik had geen idee wat er in mijn lichaam gaande was, maar het toilet leek me de juiste plaats om het kwijt te raken. Vlak voor de tuintafel zakte ik echter in elkaar.
Een seconde of tien was ik buiten bewustzijn, daarna opende ik mijn ogen en zag ik tot mijn verbazing dat ik op de grond lag terwijl de buurvrouw me aan de praat probeerde te krijgen. Eerst moest ik mijn hersenen voeden met informatie over wie ik ben en waar ik ben; daarna lukte het pas om haar te woord te staan.
In de Taamskliniek was geen arts paraat om me te onderzoeken. In het Elisabeth ziekenhuis te Otrobanda lukte het wel behandeld te worden. Eerst prikte een mannelijke verpleger op hagelwitte Nike Air schoenen me in de wijsvinger om het gehalte van glucose te meten. Vervolgens moest ik mijn relaas opnieuw vertellen aan dokter Suares, een vriendelijke dame met olijke, grijze krullen. Zij wist me te vertellen dat het flauwvallen werd veroorzaakt door hyperventilatie. Mijn bloed had teveel zuurstof opgenomen. Ze zei dat ze kort moest overleggen met een cardioloog, en vervolgens was ze een half uur spoorloos. Een andere arts kwam de kleine behandelkamer in en vroeg nors wie ons naar binnen had gelaten. Alsof we de kamer stiekem hadden gekraakt om te picknicken. Een kwartier later kwam de arts weer, en ditmaal stuurde hij ons naar buiten omdat hij zelf de kamer nodig had. In de wachtkamer was de sfeer niet beter. Tegenover me was een vrouw aan het ijsberen, naast me was een vrouw aan het huilen en bidden. Suares liep langs en beloofde echt zo weer bij ons terug te keren. Weer was ze een half uur spoorloos.

Uiteindelijk werd ik door Suares naar een ander vertrek geleid, waar ze een naald boorde in een ader in mijn linker pols. Ik moest maandag ene dokter Ellis bellen om naar het resultaat te vragen van het bloedonderzoek. En ze gaf een factuur mee, die ik ergens aan een balie moest voldoen. We zagen echter nergens een bemande balie en slopen stiekem uit het ziekenhuis.
Maandag werd de derde keer dat ik het probeerde, de telefoon van dr Ellis opgenomen. De dokter was echter al niet meer aanwezig. Dinsdag kreeg ik Ellis wel te pakken. De beste man had nog nooit van mij gehoord, hij wist niets af van het bloedonderzoek, en hij kon ook geen dossier over mij vinden. Ook vond hij het merkwaardig, dat ik naar huis was gestuurd zonder de resultaten van het onderzoek te vernemen. Hij probeert het uit te zoeken en neemt later contact met mij op.

Curacao leent zich voor een grote reeks activiteiten, maar ziek worden kun je beter bewaren voor elders.




Vrijdag was ik voor Nadesja de gids in Willemstad.


Twee winkels in de markthal te Punda. Karkassen naast een internetcafe.

Geniale naam voor een restaurant.

De orgeldraaier voor het Rif Fort te Otrobanda heeft het voor het kiezen. Hij legde speciaal voor ons een vrolijk deuntje op het draaiorgel en sprak ons moed in voor het ek voetbal.

Plasa Bieu, naast de markthal.

Plasa Bieu van binnen. In deze hal nuttigen dagelijks honderden Antillianen tussen de bedrijven door een warme hap. Het is gebruikelijk om `s middags warm te eten. In de hal bieden vijf leveranciers hun voedsel aan. Wij kozen voor A Fung. Een flink bord met twee kipschnitzels, friet, sla, koude macaroni en een halve liter cola kost slechts 10 gulden (3,75 euro). Goedkoper zul je het nergens op het eiland vinden. En het was geen opgewarmde kliek, alles smaakte krokant en vers bereid.
In de hal waren weinig toeristen te zien. Waarschijnlijk biedt Plasa Bieu met zijn rumoerigheid, kale inrichting en volkse karakter een té hoge dosis Curacao voor de lui die zich verschuilen in luxe resorts.


Curacao ligt aan mijn voeten.