Curacao

Saludos fo'i Boneiru, groeten uit Bonaire. De luchtverfrisser in de badkamer van mijn kamer in Hotel Rochaline is van het merk..Bonaire! Helaas niet made in Bonaire, maar in Colombia. Bonaire heeft niet zoals Curacao een onwelriekende olieraffinaderij op het eiland geplant, wel wordt via mammoettankers olie aangevoerd en vervolgens opgeslagen door Bopec. Langs de kust is de lucht vanwege de visvangst soms wat minder 'bon'. 2.000 van de ruwweg 15.000 inwoners leven in Rincon en de rest woont in en rond de hoofdstad Kralendijk. Minstens 90% van het eiland is niet bebouwd, en de bevolkingsdichtheid is acht keer lager dan die van Curacao (400 inwoners per km2 versus 50). De vlucht van Curacao naar Bonaire duurt slechts een kwartier. Voordat de stewardess omroept dat de gordels vast moeten, is het alweer tijd om ze te te openen.

Het toestel van DAE (Dutch Antilles Express) op Hato Airport.


Flamingo Airport aan de zuidoostelijke rand van Kralendijk.

Kaart van Bonaire in het Washington Slagbaai National Park.

Kaya Grandi in het centrum van Kralendijk. Twee grote verschillen met Curacao: fietsers in het verkeer, en trottoirs.

Zout van Cargill Salt Bonaire NV.

Roze en verderop groen gekleurd water, veroorzaakt door de vereiste chemicalieen om zout te raffineren. Met roze water aan de ene kant en zoutbergen aan de andere kant, lijkt Bonaire in het zuidwesten een andere planeet.

Twee kilometer van de kust van Bonaire ligt Klein Bonaire. Diverse bootjes varen drie keer per dag naar het eilandje van zes vierkante kilometer.

Creatief met koraal.


De begroeiing op Klein Bonaire. Pas in 1999 is het eilandje gekocht door de overheid van Bonaire, en ving men aan met herbebossing.

Gevel van een videotheek in Kralendijk

Slavenhuisje tussen de Caribische zee en de zoutpannen.

De grootste supermarkt van Bonaire, Cultimara.

Openbaar toilet bij Slagbaai park. Let op de aanduidingen voor dames en heren.