Marcel in Curacao

Curacao

Born to fight

4 mei 2008 by Marcel Roes

Afgelopen donderdag, 1 mei, woonde ik met Carine de premiere bij in Luna Blou van de toneelvoorstelling Belly B, uitgevoerd door Toneelgroep Theatrum. Het stuk is gebaseerd op het gelijknamige kinderboek van Mirjam Oldenhave, uitgegeven in 2004. Hoofdpersoon Demi is een schuchter meisje, dat uitgroeit van danseres in de band Belly B tot de gevierde zangeres en frontvrouw. Grote delen van de dialogen zijn op rijm gezet. Dat maakt het voor de jonge acteurs wat eenvoudiger om het te onthouden.
Toch is het geen kinderachtige voorstelling. Fenomenen als Idols, roem en modellen worden met een satirische blik benaderd. Een van de liedjes heeft als refrein: "Dat is wat je bent, cijfers en maten, je bent niets meer dan een reeks meetresultaten." Gaandeweg de vertelling leert Demi dat ze niet moet proberen een ideaal 'type' na te leven, maar haar eigen identiteit moet behouden. Voor de acteurs, allemaal rond de 12 jaar oud, is het een uiterst relevant verhaal, en ik hoop dat het hen helpt om het belang van faam en imago te relativeren.


Zaterdag was het knokken geblazen. In de gymzaal van het sportcentrum SDK namen kickboxers uit Suriname het op tegen boxers uit Curacao. Vooraf legde de presentator DJ Tico het verschil uit tussen kickboxing en Thai kickboxing. Bij laatstgenoemde variant is het toegestaan om knietjes in het kruis of de buik van de tegenstander te planten. Helaas had een van de junior kickboxers niet naar de uitleg geluisterd. In zijn demonstratiepartij vloerde hij de opponent, waarna hij triomfantelijk zijn handen in de lucht stak. De jury had een knietje geconstateerd, zodat de winnaar werd gediskwalificeerd, en de verliezer, terwijl hij kermend van de pijn op de mat lag en door artsen werd behandeld, tot winnaar werd verklaard.
De senioren vochten wel volgens de regels van Thai kickboxing. Een andere bijkomstigheid is dat tijdens Thai kickboxing Thaise muziek weerklinkt. Het deed me denken aan muziek die slangenbezweerders gebruiken: nerveus gepiep van een rietfluit en hypnotiserend getrommel.
Buurman Bard en ik zagen vier gevechten, telkens wat spannender en heviger, waarbij rake klappen vielen en de kickboxers, nadat ze elkaar gedurende drie rondes van twee minuten de kop van de romp probeerden te slaan, zodra de laatste gong had geklonken elkander gebroederlijk omhelsden.

Onderweg naar SDK. Wie nog niet wist of in Curacao statiegeld wordt geheven, weet het nu wel.


Filed under having  

3 reacties:

Mam zei

Goed toneelstuk. Ik geloof dat ik liever daarna toe zou gaan dan naar het boksen.
Wat is er nou leuk aan; twee mensen die elkaar in elkaar proberen te slaan?

Het zal wel een mannending zijn ;-)

Mam zei

Het is natuurlijk daar naar toe zou gaan.

Daarna weer naar huis toe.

Foutje; bedankt!

Marcel Roes zei

Nou, de aanwezige dames waren het heftigst met fluiten en klappen en schreeuwen.
En het leuke is, zoals bij alle sporten, te zien hoe tactiek en techniek worden toegepast en hoe de ander daar op reageert.
Verder kijk ik ooit nooit naar vechtsport maar ja ik was nu toch in de buurt:)