Curacao

In de nacht van zaterdag op zondag besloot een moedige shetlander dat hij zich niet langer zou laten ketenen en opsluiten. Diep in de nacht ontsnapte hij uit zijn hok, de vrijheid tegemoet. De pony had echter niet gerekend op twee thuiskerende jongedames. Zij hielden de pony staande, en het beest gaf zich definitief gewonnen toen amazone Dushi zijn rug besteeg.

"Volgende keer gebruik ik de zweep."

De op Curacao geboren schrijver Boelie van Leeuwen omschreef het eiland eens als: "schraal als het lichaam van een opgroeiende jongen; weerbarstig van droogte en verschroeid door het licht." Het kleurrijke Punda en Otrobanda weerleggen deze beschrijving, maar een groter deel van Curacao bestaat uit kunuku (platteland). Willemstad toont het moderne gezicht van Curacao, en de tegenpool is de onherbergzame mundi (wildernis). De schakel tussen stad en wildernis is kunuku. De ruige heuvels, dorre grond en ongeordende struiken van de mundi zijn zo goed en kwaad als het ging voorzien van asfalt en vaak zelfgebouwde huizen.
Zondag heb ik vanuit de auto een strook kunuku bezichtigd.

Het huis van de ouders van Ingrid.

Sinds poes Dushi mijn appartement bewaakt heb ik geen levende kakkerlak meer in huis gezien. Om het werk voor Dushi wat makkelijker te maken heb ik vandaag de vloer geboend met het in Curacao vervaardigde schoonmaakmiddel Casita. Ook het wasmiddel Jab wordt gemaakt in industrial park Brievengat, dat 28 hectare grond omvat. Een andere prominent bedrijf op het park is Fruku, fabrikant van vele soorten vruchtensap.