Curacao

Twee weken geleden versloeg het tennisteam van de Nederlandse Antillen het nationale team van Bolivia met 3-2. De omschrijving "tennisteam van de Nederlandse Antillen" klinkt eenduidiger dan het is. De twee spelers, Tatuhey en Van Haasteren, hebben namelijk net zoveel met de Antillen te maken als sneeuw op tweede paasdag. Ik heb inmiddels meer dagen op Curacao gespendeerd dan het duo tezamen.
Het is twijfelachtig of de Antilliaanse tennisbond door Nederlanders op te stellen, zich heeft gehouden aan de regels van de internationale tennisfederatie ITF. Momenteel tracht een aantal Nederlandse meiden zich te plaatsen voor de Olympische Spelen op het onderdeel hockey, onder de banier van de Nederlandse Antillen. De dames overtreden geen regels, maar de Nederlandse hockeybond verleent geen ondersteuning aan hen en de directie heeft zelfs zijn afkeer uitgesproken over het initiatief.
De ITF is betreffende het mondiale landentoernooi Davis Cup minder coulant. Om voor een land uit te komen, moet een speler beschikken over een paspoort van dat land en moet hij twee jaar achtereen in dat land hebben gewoond. Het is mogelijk dat de tennisbond in allerijl twee paspoorten heeft gedrukt, maar het is onmogelijk om het duo met terugwerkende kracht twee jaar in de Antillen te laten wonen.
Wellicht beargumenteert de tennisbond dat de Antillen een onderdeel zijn van het Koninkrijk der Nederlanden, en dat Tatuhey en Van Haasteren daarom, als ingezeten van dat koninkrijk, gerechtigd zijn om de kleuren van de Antillen te verdedigen. De Schotse toptennisser Andy Murray speelt bijvoorbeeld voor het team van het Verenigd Koninkrijk. Het verschil is, dat England, Schotland, Wales en Noord-Ierland niet met een apart team deelnemen aan de Davis Cup, terwijl Nederlandse Antillen en Aruba wel participeren als aparte landen. Daarmee verspelen ze m.i. het recht om spelers op te stellen uit een ander deel van het koninkrijk.
ITF onderzoekt de kwestie momenteel. De krant Amigoe schreef onlangs dat ITF heeft laten doorschemeren dat de selectie van Nederlanders wordt goedgekeurd. Ik ben benieuwd naar de argumentatie.
Deze perikelen waren niet ontstaan als de tennisbond een overeenkomst had gesloten met de Antilliaanse spelers Rojer en Winklaar. Zij waren ook in staat geweest om Bolivia opzij te zetten. Volgens de tennisbond vroegen de heren, met name Rojer, een te hoog bedrag aan startgeld. Amigoe heeft vernomen dat Rojer tussen de 3.500 en 4.500 dollar eiste. Enkele dagen na deze bekendmaking schreef de vader van Rojer een brief naar Amigoe. Hij betwistte niet het genoemde bedrag, maar verbaasde zich erover dat Amigoe daarvan op de hoogte was. De tennisbond had namelijk beloofd de bedragen geheim te houden, ook als de onderhandelingen zouden mislukken.
Het is begrijpelijk dat Rojer verzocht om de hoofdprijs. Zijn loopbaan in het enkelspel ziet er somber uit. Het lukte hem voor het laatst om een wedstrijd te winnen in het hoofdtoernooi van een challenger (de eerste divisie van het mondiale tennis) in maart 2007. Tennissen kost hem meer dan dat het oplevert. De Davis Cup geeft hem de kans om wel te glorieren en wat geld op te strijken.
De tennisbond heeft nu de retourtickets moeten betalen van Tatuhey en Van Haasteren, plus de kosten van het verblijf. Zo komen de kosten aardig in de buurt van het door Rojer gewenste bedrag. Had Rojer gespeeld, dan hadden Antillianen echt trots kunnen zijn op de overwinning, en was er geen vrees voor mogelijke diskwalificatie.
Na de Olympische Spelen willen de sportbonden van Nederland en de Ned Antillen strengere regels opstellen over de speelgerechtigdheid van sporters.

Nog meer perikelen. De chauffeurs van de grote bussen, in dienst van busbedrijf ABC, hebben vorige week een gunstige nieuwe cao afgesloten. De chauffeurs van de kleine busjes willen ook hun inkomens verhogen. Momenteel kost een ritje, ongeacht de afstand, 1,75 Naf. Afgelopen maandag reed ik 's avonds vanaf Brievengat naar Otrobanda via een busje en moest ik 2,50 Naf betalen. Misschien is dat het avondtarief, of wie weet moest ik een premie afstaan voor het geopende raam. De chauffeurs eisen dat ze een hoger tarief mogen hanteren en dreigden om donderdag te staken. Bellen tijdens het rijden is evenals in Nederland verboden, maar mijn chauffeur kon het niet laten om zijn rinkelende mobiele toestel op te nemen. Daarnaast reed hij geregeld met slechts één hand aan het stuur, terwijl hij zijn andere arm naar achter stak om geld aan te nemen.

De afwezigheid van Dushi is opgemerkt door het tuig en ongedierte. Gedurende twee weken heb ik geen levende kakkerlak gezien in huis, en woensdagavond kroop er eentje vlak naast me over de muur. Ik moet die vrouw vragen of ik Dushi een uurtje per week mag lenen voor de schoonmaak.