Curacao

Is het een oude foto van Charley? Of het kraambed van diens zoon Koetje? Nee, het is Dushi, de pushi Antiano. Het nieuwe verblijf bevalt haar uitstekend. Een mandje met handdoek ligt ook heel wat fijner dan een struik vol doornen.

Vrijdagavond werd ik door Sorina (24) opgehaald om een kerkdienst voor jongeren bij te wonen. Een stuk of 30 Antilliaanse adolescenten en twintigers waren present in het gebouw van Center of Hope. Buiten het pand werd ik voorgesteld aan een pastoor, die aan me vroeg of ik Spanish, Deutsch of Nederlands sprak. Ik koos de laatste optie, waarna de pastoor zei dat mijn afkomst hem verheugde, want zijn Spaans was "op sterven na dood". Waarop ik antwoordde, dat mijn Spaans zelfs nog nooit was geboren.
Linksonder is Sorina te zien, en het meisje met de groene sweater is haar vriendin.

De linkerkant van het podium werd bezet door een behoorlijk vaardige band, en aan de rechterkant waren de vocalisten opgesteld. De stichtelijke teksten golfden de zaal in op de vleugels van salsaritmes. Tussen de liederen in, vertelden twee voorgangers in hun preek over het verschil tussen praise en worship. De preek was in het Papiamento, maar een Antilliaanse jongedame met een ietwat Aziatisch uiterlijk genaamd Anais fluisterde een vertaling in mijn rechteroor.
Na afloop had ik een gesprekje met de vrouw van een der voorgangers. Ze wees naar de jongeren in de zaal en benadrukte ten overvloede, dat de Antilliaanse jeugd heus niet alleen bestaat uit de raddraaiers waar Nederlandse media gretig over berichten.
Nu moet hierbij de kanttekening worden geplaatst, dat geen enkele bevolkingsgroep, religieuze gemeenschap, politieke factie, subculturele beweging etcetera ooit tevreden is over berichten die over hen via media verschijnen. Om welke groep het ook gaat, altijd zullen ze menen dat de publiciteit geen recht doet aan hun culturele identiteit. En ook geldt: goed nieuws is geen nieuws. Het Nederlandse journaal kan nu eenmaal geen reportages gaan maken over een mooie kerdienst, de oplevering van nieuwe appartementen in Otrobanda of het herstel van het wegdek in Mahaai. Maar zodra een Antilliaanse drugssmokkelaar op Schiphol wordt aangehouden, dan krijgt heel Nederland het te weten en worden de immigratiewetten weer wat aangescherpt. Deze selectie valt media niet kwalijk te nemen.

Ruim na 22 uur zaten Sorina, haar vriendin, ik en nog twee andere meisjes in de grijze auto van Sorina. Sinds de middag had ik niet meer gegeten. In een voorzienige bui had ik 100 Naf in mijn broekzak gestopt. Ik vroeg de dames of ze nog trek hadden, en zo belandden we in de drive through van KFC. Terwijl ik worstelde met een zakje mayonaise, krijsten de dames in koor: dankuwel meneer!