Curacao

Eindelijk, na zeven weken op Curacao, ben ik kopje onder gegaan in het heldere water van de Caribische zee. Vervolgens heb ik enkele sprintjes gezwommen alsof ik een haai ontvluchtte, en dat moet ik bekopen met lichte spierpijn. Maar dat is het waard, want wat is het een geweldige plaats voor watersport. Het water heeft dag in dag uit een aangename temperatuur, en het weer leent zich ook vrijwel altijd voor een koele duik.
Op Curacao wordt niet genoeg gesport, want een balletje trappen op een grasveld is onmogelijk omdat het ongezond heet is en doordat het gras is verteerd door de zon; en beulen op de toestellen in een koel fitnesscentrum is voor veel Antillianen simpelweg onbetaalbaar. Fietsen op de smalle en hobbelige wegen is suicidaal, en wandelen kan pas langer dan een kwartier als je een koelbox met drank meesleept. Zwemmen is de ideale oplossing: goedkoop, eenvoudig en effectief betreffende de verbranding van calorieen.
Ik was bij Playa porto Mari (vakje f6 op deze kaart, vlak onder San Willibrordo), ook geliefd bij leguanen:


Op de terugweg zag ik ruim een dozijn geiten kwiek over de weg huppelen bij het "Training & development center". Worden ze soms opgeleid tot blindegeleidegeit?


Op elke hoek van elke Curacaose straat is een 'snek' te vinden, een kiosk waarin gekoelde drank en snacks worden verkocht. De sneks sluiten rond 23 uur, maar de nachtelijkse snoeperds kunnen terecht bij een 'truki pan', een mobiele snek. Ik red me prima met de mix di fruit: