Curacao

Het buureiland Aruba is wereldwijd bekend geworden vanwege de moordzaak rondom Natalee Holloway en de verdachte Joran v. d. S. In Curacao speelt momenteel ook een tot de verbeelding sprekende "case". Het relaas leent zich uitstekend voor een kolderieke politiefilm.
De 36-jarige agent Wensel Magdalena, verbonden aan het team Zero Tolerance, stapte op 25 mei 2007 uit zijn dienstwagen en meldde zich aan de toog van de Chinese toko La Fama. Hij sommeerde het personeel om hem toegang te verschaffen tot de overige vertrekken van de winkel. Magdalena toonde geen huiszoekingsbevel, maar de werknemers R. en Q. Zhou dorsten zich niet te verzetten. De agent nam onder meer een koffer mee, die volgens de Chinezen de drager was van 100.000 Antilliaanse gulden.
De Chinezen kregen het vermoeden dat de agent buiten zijn boekje was gegaan en deden aangifte. Magdalena verweerde zich bij zijn superieuren met de verklaring dat hij wilde aantonen "dat er zaken bij de toko plaatsvinden die het daglicht niet konden verdragen". Hij meent dat de toko als dekmantel dient voor de handel in verdovende middelen. De koffer werd later gevonden op de vuilnisbelt Shut.
De rechter heeft niet vast kunnen stellen of de koffer inderdaad 100.000 Naf bevatte, of een collectie poeders en pillen. Wel is bewezen dat Magdalena zijn gezag heeft misbruikt, en dat komt hem te staan op vier jaar cel en ontzetting uit zijn ambt voor acht jaar.
Maar wat zat er in de koffer? Waarom heeft Magdalena zijn vermoedens niet eerst geuit bij het politiekorps? Waarom beweren de Chinezen dat de agent 100.000 Naf heeft geroofd, en waarom bewaren ze zoveel geld in een koffer?
Haal de camera's uit het vet Peter R!


De muur van de manege wordt opnieuw gebouwd. De omheining was eerst gemaakt van vrolijk ingekleurde bordkartonnen panelen. Door regen en wind zijn die panelen versleten, en een solide indruk maakten ze allerminst. Afgelopen weekend hebben twee bouwvakkers in de zon moeten beulen en met bakstenen zeulen. Inmiddels is de muur zo goed als af. Ik ben benieuwd of de buren hun nieuwe uitzicht waarderen.


Gisteravond kreeg ik bezoek van een miniatuur jachtvliegtuig. Wat is dit voor beest?



Misschien kan ik de bouwvakkers morgen verzoeken om mijn appartement te bedekken met dit afschrikwekkende web:



Dit zoete verliefde koppeltje is uiteraard wel welkom:

The Movies, dat is de verhelderende naam van de enige biscoop in Curacao. Theater Luna Blou vertoont ook zo nu en dan films, en richt zich op de liefhebbers van artistieke cinema. Decennia geleden was CineLandia de enige bioscoop. Het art deco gebouw van CineLandia heeft een brand, enkele renovaties en plannen voor de sloop overleefd, maar moet zwichten voor de tand des tijds:


Het pand van The Movies is in de jaren 90 gebouwd en biedt ruimte aan zes zalen. Een kaartje voor een voorstelling in de avond kost 13,50 Naf (circa 4,50 euro). Voor 6,50 Naf wordt een royale kartonnen bak tot de rand gevuld met popcorn. Met die voorraad ben je wel een uurtje zoet, of zout als je dat prefereert. De popcorn is warm en bereid met roomboter, zodat het spul soepel door de keel glijdt.
Downloaden is in Curacao nog geen gevaar voor de filmindustrie. Te weinig huishoudens beschikken over een computer en aansluiting op internet, en bovendien is de snelheid van de abonnementen bij lange na niet toereikend. Carine logt bijvoorbeeld in via een telefoonmodem, waarschijnlijk met een capaciteit van 28k8. Zo ging ik online met mijn eerste abonnement, eind 1995.
Het repertoire van The Movies bevat de onvermijdelijke krakers uit Hollywood, aangevuld met Spaanstalige en Nederlandse films. Afgelopen winter werd bijvoorbeeld "Alles is liefde" vertoond. Amerikaanse films worden in regel niet ondertiteld. Wij bezochten de Spaanse film The Orphanage, met Engelse ondertitels. Moeder raakt pleegkind kwijt in weeshuis, voelt tijdens haar speurtocht dat het er spookt, en ontdekt dat door haar schuld het kind is opgesloten in de kelder en is gestorven. The Orphanage was de Spaanse kandidaat voor de Oscar in de categorie best foreign language film. Het vooral Antilliaanse publiek veerde op bij een scene waarin een aangereden, schijnbaar dode vrouw met een verpulverd gelaat toch de kracht vond om haar hand uit te strekken. De magie van het witte doek is nog steeds intact.

Zodra de credits over het scherm rolden maakte het publiek zich snel uit de voeten. Via een trap werden we naar een metalen deur geleid, en prompt stonden we buiten. Zo blijven de gangpaden van The Movies rustig, en een ander voordeel is dat bezoekers niet stiekem een andere zaal kunnen betreden zonder te betalen. The Movies hoeft daardoor geen extra controleurs te posteren voor de zaaldeuren. Zo geeft deze bioscoop Nederland een lesje in efficientie.

Zodra je ruim 9.000 kilometer bent gescheiden van je huis, liggen de nieuwe ervaringen ineens voor het oprapen. Uiteraard zijn niet alle primeurs even succesvol. Zodra ik weer in Nederland ben, zou ik het bijvoorbeeld niet betreuren als ik nooit meer het griezelige gekruip zie van een kakkerlak. En alhoewel ik het best aardig vond smaken, zal ik waarschijnlijk ook nooit meer een ober verzoeken om een kopje jambo. Mijn eerste voetbalinterland smaakte echter wel naar meer. Op 21 of 22 juni speelt Ned Antillen thuis tegen Haiti; de uitwedstrijd vindt een week eerder plaats. Die datum zet ik alvast in de agenda (ook al heb ik die niet). En donderdagavond woonde ik voor het eerst een dansvoorstelling bij: One in soul.


De voorstelling behandelt de thema`s emancipatie, integratie en "masculine and feminine energy". Het is dat de website van theater Luna Blou het vermeldde, anders had ik gedacht dat One in soul niets anders behelst dan een klein dozijn dames en meisjes die hun lenige lichamen in fraaie vormen vouwen.
De voorstelling is een initiatief van de Arubaanse danseres Alydia Wever, en wordt gefinancierd door onder meer het Prins Bernard Cultuurfonds en het Nederlands Fonds voor Podiumkunsten.
Het gebouw van Luna Blou (blauwe maan) bevindt zich vlak achter de gallerij Kas di Alma Blou (huis van de blauwe ziel).


Verslagen van de voetbalinterland zijn oa hier te vinden:
Amigoe
NRC
FIFA (voorbeschouwing)
NAVU
Extra (in Papiamento)
El Nuevo Diario (krant in Nicaragua, in Spaans)
La Prensa (idem)

Nederlandse Antillen - Nicaragua 2-0

Met goals van (onder voorbehoud) Loran (1-0 vlak voor rust) en Zimmerman (penalty).
Tevens werd de 3-0 volstrekt ten onrechte en om ridicule redenen afgekeurd. Na de eerste treffer stond de lat 2-0 in de weg. Daar staat tegenover dat een blunder van de Antilliaanse keeper net niet werd afgestraft met de gelijkmaker. De spelers van Nederlandse Antillen bestookten de keeper van Nicaragua zo'n tien keer met gevaarlijke schoten, terwijl Nicaragua slechts driemaal de bal richting het vijandelijke doel kon poeieren.

De Antillianen waren groter, sneller en technisch behendiger dan hun tegenstanders. Op één vlak bleken de Nicaraguanen echter bekwamer: schoppen. Vroeg in de tweede helft moest een speler van Nicaragua met rood het veld verlaten.

Het stadion Ergilio Hato was bomvol. Zo'n driekwart van de aanwezigen droeg de door Maduro & Curiel`s Bank gesponsorde witte t-shirts. Jeugdige bezoekers trommelden opblaasbare drumsticks tegen elkaar en scandeerden: Antillas, Antillas, Antillas!


Het tenue van Nederlandse Antillen: wit met blauwe accenten en een oranje broek plus rugnummer.

Van afstand foto's nemen van rennende voetballers is lastig. Daarom voor de verandering een filmpje:

Dankzij de consumentenbond van Curacao hoef ik voortaan niets meer te schrijven over de prijzen van supermarkten. Enkele dagen geleden stond in de Amigoe een artikel over het prijsverschil tussen supermarkten betreffende 112 onderzochte producten. Geinteresseerden kunnen de consumentenbond per e-mail verzoeken om een kopie van het onderzoek. Waarschijnlijk verwacht de bond dat er amper interesse is, want wat als tienduizenden huishoudens een mailtje sturen?
Ik heb alvast een backup gereed: download hier het xls bestand

In diezelfde editie van Amigoe schrijft de historicus J. Schrils in een ingezonden brief dat de Nederlandse minister Vogelaar (Wonen, Wijken en Integratie) met haar Antillianenbeleid "lef en visie" toont. Ze verzuimt echter beleid te ontwikkelen om "de mentaliteit van veel Antillianen" te verbeteren. Volgens Schrils wordt die mentaliteit gekenmerkt door "racistische denkbeelden, het niet dragen van eigen verantwoordelijkheid, kansrijken die het vertikken om de kansarmen te ondersteunen, een minderwaardigheidscomplex, een grote schaamtecultuur, lange tenen".
Stel dat Vogelaar het met Schrils eens is en dit een rake en waarheidsgetrouwe typering vindt van de gemiddelde Antilliaan. Vervolgens neemt Vogelaar deze termen op in haar beleidsvoorstel, inclusief een plan om de mentaliteit te verbeteren. Zou het beleid van Vogelaar enthousiasme kweken? Zouden Antilliaanse politici haar om de nek vliegen en haar ontroerd bedanken voor haar betrokkenheid? Ik acht het waarschijnlijker dat ze haar naar de keel vliegen. Wat bereik je ermee door zulke zware en beledigende termen te gebruiken? Lange tenen maak je niet korter door er op te gaan staan.

Op woensdag 26 maart wordt in Curacao voor het eerst een voetbalwedstrijd van de Nederlandse Antillen rechtstreeks uitgezonden op televisie. TeleCuracao heeft de primeur, en de return (heenwedstrijd 0-1 overwinning) is ook te zien via TV11 (Bonaire). Volgens het Antilliaans Dagbad heeft het Arubaanse station Tele13 eveneens belangstelling getoond.

Robin Nelisse is niet van de partij. Hij blijft thuis in Nederland omdat zijn vrouw elk moment kan bevallen. Nelisse heeft van de spelers in de Antilliaanse selectie bij de bekendste clubs gespeeld: Feyenoord en AZ. Brutil Hose speelde tien jaar geleden als tiener in de spits bij Ajax. Inmiddels komt Hose uit voor een amateurclub.

Doel: Wencho Farrell (FC Türkiyemspor), Raymond Homoet (FC Volendam)

Verdediging: Lennox Mauris (FC Türkiyemspor), Angelo Martha (Willem II), Tyrone Loran (NAC Breda), Djuric Winklaar (Quick Amersfoort), Eugene Martha (Jong Colombia), Angelo Cijntje (BV Veendam)

Middenveld: Angelo Zimmerman (BV Veendam), Revy Rosalia (TOP Oss), Anton Jongsma (FC Zwolle), Giovanni Franken (RVVH)

Aanval: Robin Nelisse (FC Utrecht), Brutil Hosé (Haaglandia), Orlando Smeekes (Go Ahead Eagles), Richal Leitoe (FC Lisse), Benjamin Martha (RBC Roosendaal), Dyron Daal (Fuenlabrada)

Op tweede Paasdag wordt in Curacao het oogstfeest gevierd via een jaarlijks langer wordende optocht. In 2003 namen 66 groepen deel aan de Marcha di Seu, een jaar later waren het er 78 en dit jaar trokken er 83 groepen door de straten van Curacao. Het startpunt was op de Cubaweg om 10 uur `s morgens, en rond 17 uur arriveerden de deelnemers op het eindpunt in Otrobanda.
Het oogstfeest verwijst naar de 17e tot en met de 19e eeuw, toen Afrikaanse slaven werden uitgebuit op plantages om de landeigenaren (de "Shon" oftewel "de man") te voorzien van voedsel. Na een zware werkdag kwamen de mannen en vrouwen `s nachts tezamen om te zingen en dansen.
De optocht werd rechtstreeks uitgezonden op TeleCuracao 1, en aanverwante reportages werden vertoond op TC2.

Elke groep bestaat uit tien tot 20 personen, gehuld in unieke en gedetailleerde kleding, en begeleid door een praalwagen waaruit muziek klinkt met een fel, militant ritme. De Afrikaanse oorsprong van de festiviteiten klinkt duidelijk door. Kinderen van pakweg acht tot 14 jaar vormen de meerderheid van de deelnemers. Dat is het belangrijkste verschil met de optocht tijdens carnaval: door de aanwezigheid van zoveel kinderen is dit een 'zedig' feest, terwijl carnaval juist oproept tot buitensporigheid.Carine vond dat de muzikanten in de praalwagens eigenlijk onversterkt en zonder moderne instrumenten moesten musiceren. Zo deden de slaven het immers ook.

Zo zorg je er wel voor dat een agent je parkeerbonnen verscheurt.

Rok beplakt met onder meer tamarinde.


Oogsten of zaaien?

Papiamentu lijkt soms op de taal der smurfen. Zoals bij de smurfen het woord "smurf" ontelbare betekenissen heeft, zo is dat in het Papiamentu met het woord "dushi". Vind je een maaltijd lekker, of een persoon lief, of de temperatuur aangenaam, of de natuur mooi, of was je slaap rustgevend, dan is het allemaal "dushi". Het houdt de taal simpel, maar soms ook simplistisch.
Ik zal nog een voorbeeld smurfen. Antillianen zeggen zowel met Kerstmis als met Pasen: bon pasku. Met Kerstmis is dat een verwijzing naar "pasku di nasementu" (geboorte) en met Pasen verwijst het naar "pasku di resurekshon" (opstanding).

Morgen vindt in Willemstad een optocht plaats als onderdeel van het oogstfeest. Tijdens de "marcha di seú" zijn de deelnemers uitgedost in fraaie folkloristische kleding en spelen ze op instrumenten uit de slaventijd, zoals bewerkte kalebassen, schelpen en trommels vervaardigd van olievaten. Een voorproefje: http://uk.youtube.com/watch?v=KfrktSxjsOY

De paarden op de manege solliciteren om mee te mogen lopen en dansen:

In Nederland wordt regelmatig geklaagd over de haast waarmee Sinterklaas- en Kerstartikelen worden verkocht. In oktober worden de chocoladeletters al uitgestald voor de kassa, en in november zijn her en der al adventskransen zichtbaar. In Curacao kunnen ze er wat betreft Pasen echter ook wat van. Een feestwinkel in Brievengat is bijvoorbeeld al wekenlang geheel gericht op Pasen.

In Zuikertuin Mall, dat wordt geprofileerd als het eerste winkelcentrum met airconditioning, pronkt dit tere paasboompje:



Ook etalages van modewinkels en snackbars worden versierd met eitjes, gele kuikens en konijnen. De supermarkten Centrum, Vreugdenhil en Mangusa zijn op Paaszondag wel geopend, maar sluiten eerder de deuren.

De wedstrijd van het nationale elftal tegen Nicaragua is aanstaande en krijgt daardoor meer aandacht in de kranten. De verzekeraar Ennia meent in een advertentie: "Zuid-Afrika 2010 is een reëel doel", en het telecombedrijf Chippie nodigt lezers uit om de uitslag van de wedstrijd per sms te voorspellen. De te winnen prijzen zijn het mobiele toestel Bird D736 en "een voetbal getekend door onze Antilliaanse Elftal". Oei, een taalfout in een advertentie van een bedrijf dat nota bene geld verdient via communicatie.
In de rubriek "Op naar het wk" brengt het Antilliaans Dagblad verslag uit van de verbeteringen die zijn aangebracht in het voetbalstadion. Inmiddels is er 60.000 Naf geinvesteerd in twee extra nooduitgangen, nieuw gaas over de hekken, een stroomgenerator en een bredere spelerstunnel. De supporters kunnen de zaklantaarns thuislaten, want "de kapotte lampen van de stadionverlichting zijn inmiddels vervangen door nieuwe".

Vrijdagavond zou ik Carine weer zien, maar helaas werd ze door ziekte gedwongen om de afspraak te annuleren. Gisteren begon haar vakantie (tot 30 maart), en gelijk vanaf de eerste dag moet ze het bed houden en zichzelf antibiotica toedienen. Eerder in de week had ze zich opgewonden over een bericht in Amigoe. Op de voorpagina stond een foto van een bord dat voor een school was geplaatst, en via het bord werd medegedeeld dat de school geen plaats meer kan bieden aan nieuwe leerlingen. Curacao telt vier basisscholen die Nederlands hanteren als primaire taal, en deze scholen hebben allemaal geen plaats meer open voor het nieuwe schooljaar.

Gisteren prees ik Albert Heijn vanwege de beslissing om "geen wegwerptasjes meer" te gebruiken, maar vandaag bleek dat de kruidenier meer aanspraak maakt op boegeroep. Ook in de vestiging te Zeelandia worden de boodschappen door kassaknechten gepropt in witte plastic tasjes. Het enige verschil is dat deze tasjes niet geheel wit zijn, want het logo van AH is geprent in blauwe letters. Verder is de Antilliaanse vestiging niet te onderscheiden van een Nederlandse:

Of toch wel. Een pak karnemelk moet bijvoorbeeld 10 Naf opleveren (4 euro) en een paasstol gaat langs de scanner voor 17 Naf (7 euro). Het betreft producten die Albert Heijn niet uit Zuid-Amerikaanse landen kan importeren, want onder meer vlees is weer wel goedkoper dan in Nederland. Drop, hagelslag en kroketten heb ik zonder aarzeling in de schappen laten liggen, maar ik ben wel gezwicht toen ik oog in oog stond met een rek vol ontbijtkoek.

Hirsch Ballin, de minister van Justitie van Nederland, zal er de pest in hebben dat het monopolie van Holland Casino niet van kracht is op de Antillen. Curacao telt minstens een dozijn casino`s, meestal gevestigd in of nabij een hotel. De "slot machines" behandelden mij zeer wreed. Binnen tien minuten waren mijn 80 muntjes (20 Naf) verdwenen.

Tijdens de vorige drie bezoeken aan een restaurant werd mijn bord gevuld met een mixed grill. Het werd hoog tijd voor een Antilliaans alternatief. In het volkse restaurant Golden Star waagde ik me aan een bordevolle kom guiambo (ook bekend onder de naam jambo). De basis van deze soep is de plant okra. De kok van Golden Star voegde tevens inktvis, garnalen en drie varkensstaarten toe, en de soep wordt geserveerd met een soort maiskoek genaamd funchi.

Door okra te koken komt er een bindende stof vrij, en daardoor wordt de soep behoorlijk slijmerig. Jambo is onvergelijkbaar met welke andere soep dan ook, en het enige product dat wel in de buurt komt is behangplak. Zodra je de lepel optilt uit de soepkom kun je nog geen hap nemen, want eerst moet je worstelen om de lijmdraden af te vegen.
De vorm van dit gerecht maakt het voor leken als ik onmogelijk om de smaak op waarde te schatten. Jambo eten was voor mij geen marteling, maar ik heb er ook niet van genoten.


Voordat ik Albert Heijn en Golden Star bezocht, had ik mijn benen verbrand op Marriot beach. Het is een klein offer voor zo`n groots uitzicht.

De trouwe lezer J.T. (naam bekend bij de redactie) veronderstelt dat het klimaat van Curacao zich uitstekend leent voor teelt van groente en fruit. Antillianen menen echter dat het tropische klimaat juist funest is voor de teelt. In een woestijn groeien immers ook geen sappige sinaasappels en machtige meloenen. Vanmiddag las ik in een artikel in het vakblad Boerderij: "stuifmeel wordt bij temperaturen boven de 30 graden steriel". Ronald Rouse, verbonden aan Full Circle Environmenal Natural Resource Management, schetste in het Antilliaans Dagblad van afgelopen zaterdag de heersende opinie: "De stelling is dat landbouw op Curacao niet rendabel zou zijn". Ook heeft Curacao nog nooit een Ministerie van Landbouw gehad. Rouse pleit voor implementatie van "high tech technologie" en wil via genetische modificatie droogtebestendige gewassen ontwikkelen. Tevens stelt hij dat werken op het land niet zwaarder hoeft te zijn dan werk in de bouw.

Daarnaast is het noodzakelijk dat Curacao zijn afhankelijkheid van import uit Venezuela vermindert, en dat de economie op meer peilers gaat draaien. Elders in de krant staat dat 30% van het aanbod van groente en fruit op Curacao afkomstig is uit Venezuela. In 2007 waren er diverse periodes waarin het eiland te maken had met "bijna geen aanbod van melk op de lokale markt". (Supermarkten beschikken inderdaad over talloze merken en soorten lang houdbare melk, maar Bon Bini heeft zelden meer dan tien pakken vers melk in de koelcel.) De lokale eierproductie is eveneens "niet voldoende om aan de vraag te voldoen".

De Nederlandse Antillen beschikken wel over de Dienst Landbouw, Veeteelt en Visserij (LVV). Kenneth Heitweiler van LVV vat het probleem samen als een gebrek aan "agrarische technische kennis op Curacao". Volgens hem heeft LVV de overheid verzocht terrein beschikbaar te stellen "ten behoeve van opleidingen en kennisoverdracht" , maar "dat werd geweigerd".

Andere nieuwtjes uit de plaatselijke kranten:
Albert Heijn prijst zijn winkel aan met de mededeling: "Voor milieuvriendelijk boodschappen doen, geen wegwerptasjes meer". Hulde! Weg met de ellendige witte tasjes.

Maria Buncamper-Molanus, gedeputeerde van Economische Zaken van St. Maarten, meent dat "fraude en corruptie door de aderen van de regering en het bedrijfsleven van Nederland stromen". Dat is haar reactie op het rapport van het Nederlandse Wetenschappelijk Onderzoeks- en Documentatiecentrum (WODC) over justitie en rechtshandhaving op St. Maarten.

De oppositiepartijen in Curacao kunnen zich niet vinden in de afspraken die Nederland en Curacao hebben gemaakt over de aanstaande status aparte. Nelson Pierre (NPA, Niun Paso Atras oftewel "geen enkele stap achteruit") meent dat "onze democratie, economie, muziek en cultuur worden ontvoerd door Nederland". Nelson Tavarro (FK, Forsa Kòrsou) wil "niet toestaan dat wij teruggeworpen worden in de schoot van Nederland. Wij moeten staan voor wat van ons is." Helmin Wiels (PS, Pueblo Soberano oftewel "soeverein volk") tracht via economische cijfers aan te tonen "dat Nederland er alles aan heeft gedaan om bloeiende sectoren om zeep te helpen in een poging om het eiland afhankelijk te maken en op de knieen te krijgen."
De oppositiepartijen hebben tien van de 21 zetels in handen. De krant Amigoe reageert op deze aantijgingen via een hoofdredactioneel commentaar, waarin staat: "bevolkingsgroepen mogen niet tegen elkaar worden opgezet".

Misschien maar goed dat ik voor 15 december weer ben vertrokken.

Zondag had de wireless verbinding op de manege kuren. In het weekend zijn de uitbaters van het complex niet aanwezig, en paarden hebben de naam intelligente en edele dieren te zijn maar ook zij konden het niet oplossen. Maandag werd de verbinding hersteld, simpelweg door de wireless router even te ontkoppelen en weer aan te sluiten op het stroomnet. De jongen in het appartement naast mij (hij wordt Nand genoemd, misschien een afkorting van Ferdinand) waarschuwde de uitbater Margret dat we bij de volgende storing zouden gaan rellen. Ik bood hem alvast een pakje lucifers aan. Margret beloofde dat we voortaan de terreinkrecht kunnen benaderen voor een reset. Waarschijnlijk hoef ik dus niet nogmaals illegaal internet af te tappen. Maandag ben ik namelijk met mijn laptop de Jongbloedweg ingelopen, en bij het eerste het beste huis dat ik tegenkwam heb ik geprobeerd om een wireless netwerk te vinden. Het riante huis had een antenne op het dak en een enorme schotel in de tuin. Het wireless signaal dat vanuit het huis kwam was sterk, snel en nog belangrijker: onbeschermd. Op deze stoute manier kon ik alsnog braaf mijn werk doen.

Gisternacht wilde ik net de eerste woorden typen van een nieuw bericht, toen Nand (21) plaatsnam op een gifgroene tuinstoel voor mijn appartement. Hij is al ruim een half jaar op het eiland en vertrekt waarschijnlijk eind april naar Nederland. In de tussentijd scharrelt hij wat guldens bij elkaar door te werken in cafe De Tropen, als hovenier en als telemarketeer. In het weekend had hij me al verteld hoe hij zijn avonden indeelt: maandag naar Cinco, dinsdag naar Mambo Beach, woensdag naar De Heeren, donderdag naar Wet and Wild, vrijdag naar De Boot in Punda, zaterdag naar De Nachtwacht en zondag naar het bordeel Campo Alegre. Dat zijn de kroegen waar Nederlanders en vooral stagiairs zich benevelen.
Nand liet me horen welke muziek hij op zijn laptop had staan, en meestal kon ik na een paar tellen de artiest en titel melden. Toen we het spelletje andersom gingen spelen, met mijn laptop als jukebox en Nand als kandidaat, ging het stukken minder soepel.

Dan nu wat geografische bespiegelingen. Al die tijd dacht ik dat ik woonde in Willemstad, maar Willemstad bestaat eigenlijk alleen uit Punda en Otrobanda. Alle andere wijken zoals Jongbloed, Brievengat en Waterloo, zijn niets anders dan verweesde wijken zonder overkoepelende gemeente. Kortom: Curacao bestaat uit de stad Willemstad, en daarnaast zijn er ruim 30 wijken.
Otrobanda wordt ook dikwijls gespeld als Otrabanda. De encyclopedie Wikipedia noemt de hoofdstad bijvoorbeeld Otrabanda, maar Google geeft wel meer resultaten voor Otrobanda (63.000 versus 27.000). Ik zag een verkeersbord met Otrobanda, maar op onderstaande muurschildering wordt het weer gespeld met een a.
En ook de loterij Landskantoor Otrabanda zet in op de a.

Beide foto`s heb ik dinsdag 18 maart genomen. Ik was voor de tweede keer op pad met Carine, en na mijn snelle wandeling van vorige week heb ik nu ook enkele zijstraten van Punda en Otra/Otrobanda betreden. Dit is de kas di Carine: De huiskamer:
Het warenhuis Penha is gevestigd in het meest gefotografeerde gebouw van Curacao. Ik zag geen statistici die notitie maakten van een nieuw kiekje, maar hier is mijn bijdrage aan de status van het pand:

Na 13 dagen in Curacao heb ik met mijn voeten nog niet gestruind door, en heb ik in deze notities nog geen gewag gemaakt van....het strand! Voor menig toerist vormen de baaien en stranden van Curacao de onbetwiste topattractie. De exploitanten van hotels en resorts weten dat maar al te goed, en slagen er in om zich steeds meer stranden toe te eigenen. Het gevolg is dat het aantal openbare, gratis stranden afneemt. Een ander gevolg is dat de autochtonen en allochtonen, om deze nare termen maar eens te gebruiken, elkaar ook niet meer op de stranden treffen. Antillianen aanbidden de zon namelijk op de openbare stranden en baaien, terwijl toeristen en immigranten hun ligstoel planten op de besloten stranden. Overigens krijgt eenieder voor vier tot vijf Naf (1,60 tot 2 euro) toegang tot een besloten strand, maar het is begrijpelijk dat er afkeer is om te betalen terwijl stranden elders gratis toegankelijk zijn. De zon is op een besloten strand niet warmer dan op een gratis strand, en het water is even nat.

Afgelopen zaterdag bezocht ik Hook`s Hut, een strandtent gelegen bij Piscaderabaai. (Op de kaart te vinden in vak 11H.) Mijn gids en chauffeur, maar bovenal vriendelijke en hulpvaardige gezelschap was Carine. Ze is geboren in Curacao, heeft zoals zoveel Antillianen ook een geschiedenis qua relaties en arbeid in Nederland, en woont sinds zeven jaar weer op het eiland. Twaalf jaar geleden heeft ze haar huis laten bouwen in Sun Valley (onderdeel van Waterloo, vak 12/13F). Ze is onderwijzer en geeft sinds het huidige schooljaar les aan kinderen met visuele en auditieve beperkingen. Daartoe tracht ze zichzelf gebarentaal eigen te maken. Dat is mooi, dat ze zoveel moeite doet met als enige doel om anderen te helpen. Toen ik haar via internet benaderde met het verzoek om mij wegwijs te maken in Curacao, was ze daar onmiddellijk toe bereid. Haar mediaconsumptie is trouwens sterk gericht op Nederland. Ze kijkt veel programma`s via de satellietzender Beste van Nederland en leest onder meer de tijdschriften Opzij, J/M en Happinezz.

Hook`s Hut bevindt zich op een besloten strand, maar de controleurs waren deze middag afwezig zodat we niet hoefden te betalen voor de toegang en de ligstoelen (5 Naf). Het aandeel van Antillianen in de totale opkomst werd opgestuwd door een verjaardagsfeestje.


De ouders van het jarige kind pakten flink uit, want de groep bestond uit een man of 20, er werd vuurwerk afgestoken, confetti dwarrelde door de lucht en een cameraman legde alles vast. Carine en ik hebben een tijdje gekletst, en daarna namen we plaats aan de bar van Hook`s Hut. Zij bestelde een pina colada en kreeg het drankje geserveerd uit een kartonnen pak, alsof het een glaasje melk betrof. Een Nederlandse dame stootte Carine aan en vroeg met een gretige blik of die kartonnen pakken ook verkrijgbaar zijn in een supermarkt. Carine antwoordde dat ze de pakken nog nooit te koop had gezien. Ik bestelde een Amstel Bright, een consumptie die sinds twee jaar niet meer wordt gebrouwen in Curacao. De fabriek van Amstel was niet rendabel, de concurrentie van het Venezuelaanse Polar bleek te sterk, en buitenlandse markten waren ondoordringbaar vanwege protectionistische maatregelen aldaar.

Vervolgens hebben we uitstekend gegeten bij Larry`s, een ruime en ordentelijk ingedeelde 'grill & bar'. Zoals de naam al aangeeft is het restaurant enigszins Amerikaans. Boven de toog zijn bijvoorbeeld relikwieën geplaatst die verwijzen naar honkbal. Overigens wordt die sport in Curacao ook gewaardeerd, en het Nederlands honkbalteam had zijn successen van de laatste jaren waarschijnlijk niet bereikt zonder inbreng van getalenteerde Antillianen.
In restaurants geef ik alle vrijheid aan mijn carnivore behoeftes, zodat ook hier mijn keus viel op de mixed grill. Carine kreeg een flinke t-bone (12 oz,350 gram) op haar bord, en verder werden we voorzien van friet, aardappelpuree, garlic bread en op creme brulee gelijkend dessert. Dat allemaal voor 100 Naf.

Donderdag de 13e was ik op pad met mijn nieuwe kennissen Graciela en Zuli. Het pad voerde ons richting de Curacao Ostrich Farm. Graciela woont eveneens in Jongbloed, in een schitterend en ruim pand met ontelbare kamers. Door omstandigheden is ze helaas genoodzaakt om het huis te verkopen. Vorige week was ik tijdens mijn verkenning van de buurt al bijna op haar woning gestuit. Dan had ik alvast een weekje eerder kunnen sparen voor het huis.

Op verzoek van Graciela plaats ik geen foto's van haar of het huis. Maar mocht iemand een huis zoeken in Curacao, neem gerust contact met mij op en dan verwijs ik je door. Haal wel eerst 125.000 euro uit je kluis.

Een ander verzoek van Graciella is dat ik mijn aandacht vestig op de schoonheid en verrukkingen die dushi Korsou heeft te bieden. En dat ik stop met alles op de Antillen te vergelijken met Nederland. Dat wil ik heus wel proberen, en de afgelopen dag leende zich uitstekend voor de verwezenlijking van deze ambities. De Ostrich Farm is namelijk een leerzame en amusante attractie, waar je met eigen ogen een ecologische keten kunt aanschouwen. Naast struisvogels bevat de boerderij ook zwarte schapen om het areaal te ontdoen van gras, en nijlkrokodillen om de nutteloze restjes van de struisvogels te verorberen. Aan de top van de keten staat uiteraard de mens, zodat je in het restaurant Zambezi kunt genieten van een kakelverse struisvogelburger.

Wij verkozen echter een maaltijd in het Surinaams-Chinese restaurant Chindy`s. Klik op de kaart voor het menu.


Graciele en Zuli, het was een voorrecht om jullie te ontmoeten en ik hoop dat jullie nog lang dit eiland met jullie humor en opgewektheid verrijken.

In vakje 13, op de kruising tussen E en F, ligt Brievengat. Vlak onder Brievengat bevindt zich de wijk Jongbloed.

Het is gelukt, ik was er op tijd bij, het Antilliaanse legioen kan rekenen op mijn steun. Woensdag rond 16 uur mengde ik me in de strijd om tickets. De rij bestond, als ik goed heb geteld, uit één persoon (ik). Maar inmiddels waren al 560 kopers mij voor geweest. Althans, als de tickets genummerd zijn van 1 tot 9.000 en ook in die volgorde worden verkocht. (Ik heb vernomen dat de Fifa 9.000 tickets toewijst aan Curacao.) Als het kantoor op dat moment al zo`n 8 uur was geopend, dan komt dat neer op een ticketverkoop van gemiddeld 70 per uur. Meer dan één per minuut, niet slecht.

12 euro voor een interland, dat is een schijntje. Toegegeven, het is een treffen tussen de nummer 161 en 176 van de wereld, maar volgens een recente ranglijst behoort bv Ajax ook niet meer tot de beste 100 clubs van Europa. En in de Amsterdam Arena krijg je voor 12 euro amper een biertje (Ranglijst). Wie uitleg wil over de weg die de selectie van de Nederlandse Antillen moet afleggen richting het wk 2010, kan via deze site lezen over de schier onmogelijke missie.

Het voetbalstadion is onderdeel van SDK, en heet 'Stadion Ergilio Hato'. Daarmee wordt de in 2003 overleden keeper geëerd.




Gisteravond heb ik genoten van zeer luchtige pizza. Via de website http://www.pizzahutcuracao.com plaatste ik een bestelling. Vervolgens zou ik worden gebeld om de order te bevestigen, maar het telefoontje bleef uit. Kan gebeuren; in Nederland wordt bij het plaatsen van een bestelling ook om een nummer gevraagd terwijl de juistheid niet wordt gecontroleerd. Maar Pizza Hut stuurde me ook geen email. Ik heb minstens anderhalf uur naar het hek van de manege getuurd, wachtend op een busje van Pizza Hut. Ondertussen had ik al zoveel chips genuttigd, dat het busje van mij lekker weg mocht blijven. Aldus geschiedde.

Tot slot, ik ben vereerd dat er toiletpapier naar mij is vernoemd. Nu nog die drukfout verbeteren:

Vandaag heb ik me onverwachts in moeten spannen voor mijn beide baantjes. Dat was een boel werk, hopi traha voor een toerist! Het SDK heb ik daardoor niet nogmaals kunnen bezoeken. Nu maar hopen dat de Antillianen niet massaal met slaapzak voor de poorten van de NAVU lagen, zodat nu alle tickets al zijn verdeeld. Alhoewel, een slaapzak is met dit klimaat niet nodig. Het bed in mijn appartement heeft wel een dekbedovertrek, maar geen dekbed. Gelukkig is er niet bezuinigd op de inhoud van de kussensloop.

Sommige verschillen tussen Curacao en Nederland springen direct in het oog. Langs de wegen in de bebouwde kom staan bijvoorbeeld elektriciteitspalen, terwijl in Nederland alles onzichtbaar is weggewerkt. Rijtjeshuizen zul je niet tegenkomen. Elke woning, hoe imposant of vervallen ook, staat middenin een omheinde tuin. Zodra je een tuin passeert springen er vaker wel dan niet enkele honden waakzaam tegen het hek. Het is kennelijk niet ongewoon om een dode hond in de tuin te laten liggen. Gisteren, onderweg naar SDK, zag ik in twee tuinen één ontzielde hond, en één tuin bevatte zelfs drie lijken. De honden waren absoluut niet aan het slapen, want de merkwaardge houding van hun lichamen was alleen te verklaren middels rigor mortis.

Naar de Antilliaanse kranten heb ik al regelmatig verwezen, met de lokale televisiezenders ben ik nog niet bekend. Over de radiozenders kan ik wel wat melden, en dan met name over Radio Korsou (http://www.korsou.com). Overdag weerklinkt via deze zender non-stop zonnige salsa, rumba, moderne r&b en af en toe een Nederlandse plaat. `s Avonds tussen zeven en acht geeft Hans 'Suhandi' Oosterhof met zijn nasale stem een overzicht van de berichten in Nederlandse en Antilliaanse kranten. Begin jaren 60 was Oosterhof programmadirecteur bij Radio Veronica. Zijn raspende stem is tegelijk ergerlijk en fascinerend, maar zijn formuleringen zijn trefzeker. De webstream loopt niet synchroon met de radiogolven en misschien is het zelfs een apart online station.

Vanmiddag heb ik te voet het Sentro Deportivo Korsou (Sportcentrum Curacao) bezocht. SDK bevindt zich in de wijk Brievengat en is van ver te herkennen aan de vier lichtmasten. Het sportcentrum behelst een openlucht zwembad, een voetbalveld, kleedkamers en een sintelbaan. Laat op de middag was het er druk en lawaaiig, en het voetbalstadion werd bevolkt door tientallen scholieren. Volgens mij stond er een wedstrijd tussen twee damesteams op het programma, want op en langs het veld zag ik vrijwel alleen maar meisjes in voetbaltenue.

Maar ik was naar het SDK gekomen vanwege de kraker Nederlandse Antillen (nr 161 van de wereld) versus Nicaragua (176). Als de 0-1 uitzege met succes wordt verdedigd, dan wacht Haiti (100) in de volgende ronde van de wk kwalificatie. Ik hoopte te ontdekken waar ik tickets kan kopen voor deze wedstrijd. Waar anders dan op het kantoor van de Nederlands Antilliaanse Voetbal Unie! NAVU zetelt in een blits mintgroen pandje, gesubsidieerd door de voetbalbond FIFA, naast het voetbalstation van SDK. (Foto)

Vandaag waren de tickets nog niet verkrijgbaar, maar de dame achter de balie verwacht dat de verkoop morgen van start gaat. Een plaats op de hoofdtribune kost 30 Naf, wie even krap zit kan een rotplek kopen voor 22,5 Naf, en wie decadent wil doen mag plaatsnemen op de eretribune (inclusief drank en voedsel) voor 122,50 Naf.

Het nationale elftal zou overigens een hoop problemen voorkomen, door Nicaragua de zege te gunnen. Want wat als de Nederlandse Antillen zich plaatsen voor de volgende rondes, terwijl op dat moment de Nederlandse Antillen niet meer bestaan?

Morgen zal ik foto`s nemen van SDK, hier zijn k(l)iekjes van de vorige dagen:

Zware industrie aan het uiteinde van de Julianabrug.

Pand in 'authentieke' staat aan de rand van Otrabanda.

De vlag van Curacao (sinds 1984) wappert boven Rif Fort.


Grondig beveiligde auto op de parkeerplaats voor The Movies.

Luie stoel of martelwerktuig?

Uit solidariteit met Nederland regent het af en toe.
Het vierde been is heen.
Onvriendelijke takken in het Kabouterbos.
Deze 'skate ramp' vraagt om rampen.



Pinautomaat.Bushalte tegenover cafe De Tropen.