Curacao

Sinds de nacht van woensdag op donderdag volg ik vanaf de porch het wk schaatsen per afstand. IJs en weder dienende, zelfs bij 30 graden. Helaas is de snelheid van mijn wireless verbinding niet toerijkend om de beelden te ontvangen via schaatsen.nos.nl. Toen na een kwartier de stand van `buffering` eindelijk 100% had bereikt, werd ik niet beloond voor het wachten. De beelden mochten niet worden opgeroepen vanaf mijn lokatie! Kennelijk betaalt de NOS alleen voor de rechten voor online distributie binnen Nederland, en niet voor het gehele Koninkrijk der Nederlanden. Tot woede en teleurstelling van de tienduizenden Antilliaanse huishoudens die tot middernacht wakker zijn gebleven. Of zou ik van tien op de tien Antillianen een ontkennend antwoord krijgen, als ik ze vraag of ze weten wie Sven Kramer is? Na zijn overwinning op de 5 kilometer verscheen zijn tronie wel aan de bovenkant op de voorpagina van Amigoe:
Tot diep in de nacht turen naar een site vol rondetijden is aardig vermoeiend. Om de cijfers te verlevendigen luisterde ik online naar het wedstrijdverslag op Radio 1. Gisteravond kreeg ik na urenlang bufferen ineens wel enkele beelden te zien; de geografische restrictie was kennelijk verdwenen. Met beelden bedoel ik twee of drie frames, want de verbinding presteert zelden beter dan 10 kilobyte per seconde.
Welke sporten zijn dan wel populair in Curacao? De topdrie lijkt mij voetbal, atletiek en basketbal. Voetbal wordt door kinderen gepraktiseerd op dorre grasveldjes en door de grote mannen in een heuze nationale competitie: Sekshon Pagá (betaalde sectie). Tien clubs bestrijden elkaar in de Sekshon Paga. De grootmacht is Centro Social Deportivo Barber, dat vijf van de afgelopen zes seizoenen afsloot als kampioen. Bovendien won Barber al zes keer op rij de Kopa Antiano, een competitie tussen clubs uit Curacao en Bonaire. Het nationale elftal van de Nederlandse Antillen tracht zich te kwalificeren voor het wk van 2010. Daartoe moet een gigantische reeks hordes worden genomen. Eerst moet op 26 maart de 0-1 uitzege tegen Nicuragua worden verdedigd. Ik ga proberen de interland bij te wonen. De wedstrijd wordt gespeeld in het stadion te Brievengat, en dat grenst aan Jongbloed.

De in Curacao geboren atleet Churandy Martina is een nationale held. En terecht, want hij excelleert in een tak van sport met een hoge mondiale prestatiedichtheid: hardlopen. Vorig jaar was Martina tijdens de wk atletiek vijfde op zowel de 100 als 200 meter. Zijn beeltenis kwam ik tegen op een billboard en op een telefoonkaart van Chippie. De best betaalde sporter van het Koninkrijk der Nederlanden is trouwens geen voetballer, maar de honkballer Andruw Jones. Volgens een bericht in de Telegraaf verdient Jones bij de Los Angeles Dodgers in twee jaar tijd 25 miljoen euro. Hij is geboren in Brievengat.

De afgelopen dagen heb ik te voet de buurt verkend. Het onder stagiairs populaire cafe De Tropen vergt 20 minuten lopen, en 10 Naf voor een warme maaltijd. Het menu van de dag illustreerde dat het eetcafe niet is gericht op Antillianen, want die lopen niet warm voor zuurkool met speklap. De Antilliaan Omar woont permanent bij de manege, en toen ik hem vroeg of hij wel eens stamppot eet bij De Tropen barstte hij in lachen uit. En toen ik hem vertelde wat de dagschotel was, recenseerde hij de maaltijd als `funny shit`.
Tegenover De Tropen is gevestigd de grote supermarkt Centrum. In tegenstelling tot bij Bon Bini heeft Centrum wel barcodes in gebruik, het assortiment is dieper, de paden breder en de afdeling vers uitgebreider. Voor het eerst zie ik een Nederlandse krant (de Telegraaf) in de schappen liggen. Ondanks de wat luxere uitstraling van Centrum, zijn ook hier hulpjes geposteerd bij de kassa om alle producten te verpakken in belabberde witte plastic zakken.

Recht tegenover de manege ligt de ingang van het Kabouterbos, dat een oppervlakte heeft van 14 hectare. Het bos heeft een ecologische functie, want tijdens de regentijd wordt het water opgevangen in een dam. Daardoor wordt wateroverlast in de omliggende buurten voorkomen, en tegelijk wordt het grondwaterreservoir aangevuld. De flora en fauna in het Kabouterbos vielen me echter tegen, maar misschien nam ik een ongunstige route. Binnen een kwartier kwam ik namelijk uit aan de andere kant van het bos, en stuitte ik op de Curacaose Sport Club. Op de buitenbanen werd getennist, en binnenhuis schijnt ook te worden getafeltennist.

Op zaterdagavond heb ik geklokt hoe lang het duurt om te rennen naar winkelcentrum Brievengat: bijna zes minuten. Het rennen had een doel, want ik ging eten bij De Hollandse Friettent. Ongezond eten is natuurlijk lekker en verleidelijk, maar ik moet eind augustus nog wel passen in een nauwe vliegtuigstoel.