Curacao

Zondag had de wireless verbinding op de manege kuren. In het weekend zijn de uitbaters van het complex niet aanwezig, en paarden hebben de naam intelligente en edele dieren te zijn maar ook zij konden het niet oplossen. Maandag werd de verbinding hersteld, simpelweg door de wireless router even te ontkoppelen en weer aan te sluiten op het stroomnet. De jongen in het appartement naast mij (hij wordt Nand genoemd, misschien een afkorting van Ferdinand) waarschuwde de uitbater Margret dat we bij de volgende storing zouden gaan rellen. Ik bood hem alvast een pakje lucifers aan. Margret beloofde dat we voortaan de terreinkrecht kunnen benaderen voor een reset. Waarschijnlijk hoef ik dus niet nogmaals illegaal internet af te tappen. Maandag ben ik namelijk met mijn laptop de Jongbloedweg ingelopen, en bij het eerste het beste huis dat ik tegenkwam heb ik geprobeerd om een wireless netwerk te vinden. Het riante huis had een antenne op het dak en een enorme schotel in de tuin. Het wireless signaal dat vanuit het huis kwam was sterk, snel en nog belangrijker: onbeschermd. Op deze stoute manier kon ik alsnog braaf mijn werk doen.

Gisternacht wilde ik net de eerste woorden typen van een nieuw bericht, toen Nand (21) plaatsnam op een gifgroene tuinstoel voor mijn appartement. Hij is al ruim een half jaar op het eiland en vertrekt waarschijnlijk eind april naar Nederland. In de tussentijd scharrelt hij wat guldens bij elkaar door te werken in cafe De Tropen, als hovenier en als telemarketeer. In het weekend had hij me al verteld hoe hij zijn avonden indeelt: maandag naar Cinco, dinsdag naar Mambo Beach, woensdag naar De Heeren, donderdag naar Wet and Wild, vrijdag naar De Boot in Punda, zaterdag naar De Nachtwacht en zondag naar het bordeel Campo Alegre. Dat zijn de kroegen waar Nederlanders en vooral stagiairs zich benevelen.
Nand liet me horen welke muziek hij op zijn laptop had staan, en meestal kon ik na een paar tellen de artiest en titel melden. Toen we het spelletje andersom gingen spelen, met mijn laptop als jukebox en Nand als kandidaat, ging het stukken minder soepel.

Dan nu wat geografische bespiegelingen. Al die tijd dacht ik dat ik woonde in Willemstad, maar Willemstad bestaat eigenlijk alleen uit Punda en Otrobanda. Alle andere wijken zoals Jongbloed, Brievengat en Waterloo, zijn niets anders dan verweesde wijken zonder overkoepelende gemeente. Kortom: Curacao bestaat uit de stad Willemstad, en daarnaast zijn er ruim 30 wijken.
Otrobanda wordt ook dikwijls gespeld als Otrabanda. De encyclopedie Wikipedia noemt de hoofdstad bijvoorbeeld Otrabanda, maar Google geeft wel meer resultaten voor Otrobanda (63.000 versus 27.000). Ik zag een verkeersbord met Otrobanda, maar op onderstaande muurschildering wordt het weer gespeld met een a.
En ook de loterij Landskantoor Otrabanda zet in op de a.

Beide foto`s heb ik dinsdag 18 maart genomen. Ik was voor de tweede keer op pad met Carine, en na mijn snelle wandeling van vorige week heb ik nu ook enkele zijstraten van Punda en Otra/Otrobanda betreden. Dit is de kas di Carine: De huiskamer:
Het warenhuis Penha is gevestigd in het meest gefotografeerde gebouw van Curacao. Ik zag geen statistici die notitie maakten van een nieuw kiekje, maar hier is mijn bijdrage aan de status van het pand: